Αφιερωμένο στο 13ο  νηπιαγωγείο Γιαννιτσών

Με τα άσπρα τα καπέλα τα ψηλά
να μη μας εμποδίζουν τα μαλλιά
και μπαίνουνε στα μάτια μας μπροστά
Με τα μανίκια όλοι ψηλά
και τα χέρια καθαρά,
πλάθουμε ζυμάρι από Ζιά
για μια λαγάνα κάπως διαφορετική
μια συνταγή... που όπως είπε η κυρία
θα μας τη ζητήσει σίγουρα η κυρία Τασία.
Η φουρνάρισσά μας η κυρία Τασία
φτιάχνει λαγάνα καταπληκτική
ποτέ κανένας δεν έχει παραπονεθεί
όλοι στο φούρνο της την Καθαρή Δευτέρα απ' το πρωί.
 Τελειώσαμε και με το ψήσιμο κυρία
να πάμε μια λαγάνα στην κυρία Τασία;
- Περιμένετε, θα έρθει εκείνη εδώ
πού να πάμε εμείς με τέτοιο καιρό;
Τώρα της τηλεφωνώ.
.........................
..........................
Κα Τασία;Να' μαι κι εγώ!
Συμβαίνει κάτι Κα Κατερίνα; ανησυχώ.
Ανέβασε μήπως ο Μιχάλης πυρετό;
Κα Κατερίνα: Όχιιιι.....θέλαμε να δοκιμάσεις τη λαγάνα μας Τασία
η γνώμη σου έχει για μας μεγάλη αξία.
Κα Τασία: Μμμμ!!!!!!!! τι γεύση είναι αυτή!
Ποιός θα το πίστευε τέτοια νοστιμιά
και με αλεύρι από  Ζιά!
Στο νηπιαγωγείο γίνονται αυτά;
Θα μου δώσετε οδηγίες και τη συνταγή;
τι κι αν είμαι γιαγιά
και φουρνάρισσα παλιά;
Εσείς με ξεπεράσατε παιδιά!
( μπορεί να παιχτεί και μίνι δραματοποίηση με τα παιδιά να υποδύονται: φουρνάρισσα, δασκάλα και παιδάκια του νηπιαγωγείου)

Τι μήνα έχουμε; Ξύπνησες νωρίς
αφού ακόμα έχει χιόνια
όλοι είμαστε με κασκώλ και πανωφόρια.
Γιατί βιάστηκες να 'ρθείς;
Σ' έκανε κάτι εκεί μες τη σπηλιά να στεναχωρεθείς;
πεθύμησες τους φίλους σου να δεις;
κρύωνες; τέλειωσε το λίπος σου και αποφάσισες να βγεις;
Πρώτη φορά ξεμυτάς τόσο νωρίς.
Ό,τι και να 'γινε απ' όλα αυτά
εγώ,...  εδώ μαζί σου, ξανά
αλλά γρήγορα Γουίνυ, να χαρείς
να πάμε στην αποθήκη, κι εσύ να ζεσταθείς
δεν θα σε πάρει χαμπάρι κανείς.
Όλοι με τούτο τον καιρό μαζεύονται στο τζάκι
φαγητό μας πετάνε, απ' της κουζίνας το παραθυράκι.
Εεεε!!!!!!.... πού πάμε μέσα στην ερημιά;
'Ολα σκεπασμένα με χιόνι
κάνει κρύο,παγωνιά...
- Έχω φυλάξει φαγητό σε άλλη σπηλιά
εκεί λίγο πιό πέρα, στη μικρή εκκλησιά
δυό κούπες μέλι και δαμάσκηνα πολλά.
Θα πάρουμε και για τους άλλους
φρούτα αποξηραμένα τώρα θα 'ναι αυτά
αλλά, να δεις θα πούνε όλοι... μμμ!!!!! τι λιχουδιά!
-   Με ξεσηκώνεις με αυτά που μου λες.
- Άντε, πάμε πιό γρήγορα τότε, γιατί
έχουμε κατηφόρα στην επιστροφή
 με το χιόνι είν' επικίνδυνα πολύ
και... η νύχτα δεν θ' αργήσει ν' απλωθεί.

και... κλάψε δεν είναι ντροπή
έτσι η λύπη από μέσα σου θα βγει
θυμός και πείσμα σου ασχημίζουν τη ζωή
άστα να φύγουν από σένα μακριά
κάνε μια ζωγραφιά
τώρα είναι Αποκριά.
Φτιάξε εσένα κλόουν με ρούχα παρδαλά
και με μαλλιά μπλε, μωβ, πορτοκαλιά.
Κι όταν τελειώσεις με τη ζωγραφιά
μπορείς να την κρεμάσεις στο δωμάτιό σου...
να δεις τι ωραία θα γελάς και με τον εαυτό σου!
Ψάξε και βρες την, υπάρχει η χαρά
είναι η ανθισμένη αμυγδαλιά μες το χιονιά
είναι το χάδι, η αγκαλιά από τη μαμά
είναι το παραμύθι που σου λέει η γιαγιά
είναι οι φίλοι που σου λεν χρόνια πολλά
είναι το φάρμακο από το γιατρό όταν αρρωσταίνεις
σαν είσαι κλόουν , θα δεις......
την κάθε μέρα σου πάντα θα ομορφαίνεις!