Λίγες ημέρες πριν το Πάσχα

 Λίγες ημέρες πριν το Πάσχα

Στη μικρή μας πόλη, τη Μεθώνη
δίπλα από το σπίτι του Αντώνη
είναι το καινούργιο νηπιαγωγείο.
Έχει ολόγυρα μεγάλες αυλές
και τα χρώματα που το 'χουν βάψει
φωτίζουν και τις μέρες του χειμώνα τις σκοτεινές.

Όλοι στη Μεθώνη καμαρώνουν το νηπιαγωγείο
και ο Αντώνης απ' όλους πιο πολύ
επειδή κάθε μέρα που περνάει
ξεχνάει, δε λογαριάζει  ότι γερνάει
που ακούει και βλέπει τα παιδιά
τον κάνει πολύ πίσω να γυρίζει
στα χρόνια που δεν θα 'ρθουνε γι αυτόν ξανά.

Η αλήθεια είναι, όταν κλείνουν τα σχολεία
κάνει και ο Αντώνης διακοπές
από τα τρεχαλητά και τις φωνές.
Ξέρει πως του χρειάζονται, τις χαίρεται
και μέρες ήσυχες, διαφορετικές.

Οι διακοπές για το Πάσχα πλησιάζουν.
Στον κήπο του Αντώνη που ένα σύρμα τον χωρίζει
από του νηπιαγωγείου την αυλή
κάτι όμορφο, κάτι παράξενο συμβαίνει
που ο Αντώνης το ανακάλυψε πριν δύο χρόνια
και περιμένει με αγωνία να το ξαναδεί.
Αυτό, γίνεται πάντα λίγο πριν το Πάσχα
και με κανέναν δεν το έχει μοιραστει
γιατί... να... φοβάται πως στο καφενείο, στη γειτονιά
θα πούνε σάλεψε ο Αντώνης από τη μοναξιά.
Έτσι, το κρατάει, είναι το μυστικό του και νιώθει μια χαρά.

Να 'τος. Κάθεται κάτω από τη λεμονιά.
Βλέπει τα κουνέλια του.
Βλέπει στην αυλή του νηπιαγωγείου τα παιδιά.
Τα κουνέλια του στο σύρμα μουσουδίζουν
είναι όλα μαζεμένα εκεί
ταράζεται το σύρμα από τις νυχιές τους
σκαρφαλώνουν μια σταλιά, πέφτουν, σκαρφαλώνουν  ξανά.
Με τις τροφές που αγαπάνε
ο Αντώνης προσπαθεί
ν' αποτραβήξει τα κουνέλια του από 'κει.
Δεν φεύγουν. Όπως τις άλλες φορές δεν έφυγαν.
Κάποια σκάβουν το χώμα
να περάσουν κάτω από το σύρμα.
Δεν τα καταφέρνουν, πάνε πιο πέρα
παραπονιάρικες κραυγούλες βγάζουν
χαμηλά στο φράχτη συνέχεια θέση αλλάζουν.
Ο Αντώνης σηκώνεται. 
Θέλει να τ' αφήσει.
Θέλει να παίξουν με τα παιδιά.
Ναι. Το αποφάσισε.
Θα πάει στο νηπιαγωγείο. Στη δασκάλα.
Να την παρακαλέσει.
Μπορεί για μια φορά
ν' αφήσει τα παιδιά- κουνελάκια της
να παίξουν με τα ζωάκια του
με τα κουνελάκια του.|
Το αποφάσισε. 
Για τα ζωάκια του αξίζει να σπάσει το μυστικό του
αφού με τη δασκάλα θα το μοιραστεί
θα της πει:
" Αυτές τις λίγες μέρες πριν το Πάσχα
που παίζουν με στολές -κουνέλια τα παιδιά στην αυλή
τα κουνελάκια μου μαζεύονται όλα στο φράχτη
είναι ανήσυχα, παραπονιούνται
προσπαθούν όσο κρατάει το παιχνίδι
να μπουν στη δική σας αυλή.
Λέω να τα φέρω αύριο για παιχνίδι
είμαι σίγουρος ότι όλοι :παιδιά, κουνέλια, εμείς
μισή ωρίτσα- όχι παραπάνω-
θα διασκεδάσουμε πολύ".