Είμαι γλυκός μα και παραπονιάρης
βγάλε με φωτογραφίες πολλές, πρέπει να προλάβεις
όταν θα έρθουν τα παιδιά και τα τρατάρεις
θα εξαφανιστώ, είμαι σίγουρος γι αυτό.
Είμαι ένας σκύλος που μοιάζει με αρκούδο;
είμαι ένας αρκούδος που μοιάζει με σκύλο;
Με έχεις μπερδέψει, αλλά σημασία δε δίνω.
Ίσα- ίσα, εγκρίνω.
Μου αρέσω πολύ.
Τόσο γλυκό παράπονο ποιος θα το αρνηθεί;
Όλο το ταψί θα εξαφανιστεί.
Έφτιαξες πρωταγωνιστή για ταινία παιδική
δεν ξέρω αν το κατάλαβες, δεν είναι η συνταγή
δεν είναι η ζάχαρη, η σοκολάτα, η σαντιγύ
είναι το μεράκι, η αγάπη με δυο κινήσεις μοναχά
για...τις σοκολατένιες στάλες λέω, για τη ματιά. 

Βγάλε πολλές φωτογραφίες να με μοιράσεις στα παιδιά
και πες τους,
" Ο κερασομύτης σας εύχεται χρόνια πολλά!"

Ένα αλλιώτικο χιονισμένο βουνό
πολύ -πολύ γλυκό
πάνω στην καλή τραπεζαρία
κοντεύει να φτάσει το φωτιστικό.
Σχέδιο, το είπε η μαμά, αρχιτεκτονικό
και αμέσως το διόρθωσε
είναι έργο τέχνης είπε, γλυπτό.
Σωτήρη μου, συνέχισε η μαμά, σ' ευχαριστώ
άμα δεν ήσουν εσύ
μόνη μου δεν θα το έκανα αυτό.

Πόσο καμαρώνω!...δεν μπορώ με λέξεις να το πω.
Στείλαμε φωτογραφίες με το κινητό στα ξαδέρφια μου στην Κρήτη
στείλαμε στην κυρία Τζένη, στην κυρία Αφροδίτη
στείλαμε και στις " Προκομμένες" στοFace , και η μαμά,
είπε ότι τόσα like δεν είχε πάρει άλλη φορά.
Εγώ , μετά από αυτή την επιτυχία
έψαξα να βρω πώς τα κατάφερα, ...ποια ήταν η αιτία.
Βέβαια, είχα ασχοληθεί λίγο με τη ζαχαροπλαστική
στο νηπιαγωγείο με την κυρία Κική
που είχαμε φτιάξει κουλουράκια..., αλλά
δεν τα στήσαμε να γίνουν βουνό.
- Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσε να είχε γίνει αυτό-.
Ούτε με ζάχαρη άχνη τα είχαμε πασπαλίσει
θα... το θυμόμουν.
Αυτό το κόλπο με το σουρωτήρι
από το μυαλό μου δε λέει να ξεκολλήσει..
Τέτοια πυραμίδα πάντως δεν έχω χτίσει άλλη φορά
και μάλιστα με τόσο περίεργα υλικά.
Η ζάχαρη εδώ βλέπετε, έπρεπε να σταθεί αφράτη, φουσκωτή
και ο κάθε κουραμπιές σε τέτοια θέση να μπει
που να μην χαλάσουν οι αποκάτω και οι διπλανοί.
Έπρεπε να τον πιάνουμε πολύ προσεκτικά
από τα πλαϊνά και χαμηλά
γιατί η ζάχαρη η άχνη, πατικώνεται, χαλά.
Τα lego, τα ξυλάκια, οι πέτρες στην παραλία...
όλα μετά από τους κουραμπιέδες μου φαίνονται αστεία!
Κομματάκι- κομματάκι στρογγυλό, χτισμένο
ετούτο το  ψηλό χιονισμένο βουνό
είναι για μένα κατόρθωμα πραγματικό.
Πόσο καμαρώνω!...Δεν μπορώ με λέξεις να το πω.
Μαμά: Γιάννη, έλα, βγάλε μας μια φωτογραφία στην τραπεζαρία
Γιάννης: Να ΄μαι. Πάρτε πόζα,...Τέλεια!
Και.. του χρόνου με υγεία!

ΚΑΛΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!


 

βέλη υγρά πάρα πολλά
όλες οι στάλες της βροχής
στόχους χρωματιστούς σημαδεύουν
να πάρουν χρώμα και αυτές γυρεύουν.
όλοι οι στόχοι οι χρωματιστοί
επίτηδες στην ομπρέλα μου έχουν μπει
θέλω να χρωματίσω τη βροχή...
Αυτό στη μαμά το είπα το πρωί
και αυτή μου είπε:
" έχω να κάνω με έναν ποιητή!"
και με έκανε μια αγκαλιά σφιχτή.

 "Τα... χαμόγελα δεν κάνουν φασαρία""
μου είπε μια μέρα η μαμά
"αλλά πολύ- πολύ συχνά
έχουνε να πούνε πιο πολλά
ακόμα κι απ' τα γέλια τα πολλά τα τρανταχτά."
Τι λες τώρα με μπέρδεψες της είχα πει
δηλαδή με...τα χαμόγελα χαιρόμαστε πιο πολύ;
εμείς όταν παίζουμε με τα παιδιά ξεκαρδιζόμαστε από τη χαρά
και ακουγόμαστε σ 'ολη τη γειτονιά
όταν βλέπουμε κινούμενα μας πονάει από τα γέλια η κοιλιά
και... με τα γαργαλητά το ξέρεις , κι εσύ γελάς δυνατά.
Ναιαιαι ... όλα αυτά είναι σωστά...αλλά..να
τα χαμόγελα βγάζουν την από μέσα μας χαρά
δίχως να παίζουμε με τα παιδιά στη γειτονιά
δίχως κινούμενα σχέδια αστεία
δίχως γαργαλητά
ταααα χαμόγελα είναι ελπίδα, αγάπη, εμπιστοσύνη
από μια ψυχή που ανοίγεται με καλοσύνη.

Για την γιορτή του παππού και της γιαγιάς

1)   Ο παππούς και η γιαγιά
το ξέρουν όλα τα παιδιά
είναι αγάπη , είναι χαρά
είναι τραγούδια, είναι γλυκά
και... παραμύθια στο σκοτάδι
αλλά.. άμα έχουν και λεφτά;
Εεεεεε...τότε είναι πιο καλά!





2)  Και 'γω που δεν έχω παππού
και η γιαγιά δεν με θυμάται
και όλο κλαίει και φοβάται
δεν παραπονιέμαι βρε παιδιά..

Ο φίλος μου ο Αντώνης
που με καταλαβαίνει
με αφήνει να φωνάζω τον παππού του, παππού
γιατί,
όταν εκείνος μου μιλάει και με κοιτάει όπως τον Αντώνη
έχω κι εγώ παππού,
αυτή είναι η ιστορία,...όλη.

έλαμψε ο ήλιος κι άστραψε

πάνω στη φορεσιά σου

του Αιγαίου το τραχύ βουνό

ο αγέρας, τ' αρμυρό νερό

κι οι μουσικές της λύρας

όλα φανερωθήκανε

μέσα από τη θωριά σου,

κι εγώ απόκαμα ως εδώ

σαν τη ζωή μου το βουνό

ένα σου νεύμα περιμένω

για να μπω

δίψασα δροσερό νερό

πείνασα σπιτικό γλυκό

αχ να 'ναι απ' τα χεράκια σου το κέρασμα μικρή κυρά

κι ας είμαι ξένος, κράτα τα μάτια χαμηλά.

η πεταλούδα

Μεστά σιτάρια κι άγρια χόρτα
τριαντάφυλλα και γιασεμιά
δέντρα μικρά κι άλλα ψηλά
όλα για μένα μια αγκαλιά

πορτοκάλια και μπανάνες
φράουλες και ανανάδες
μήλα, αχλάδια και κυδώνια
κεράσια, μούσμουλα, πεπόνια
τι χρώματα κι αρώματα
απ' τ' άνθια ως τα καρπώματα!

τα σίμωσα, τα γεύτηκα
όλα είναι η θωριά μου
και τ' αλαφρύ το πέταγμά μου.

 Σπίτια που γέρνουν
προσεγγίζουν
σπίτια άλλα- πλαϊνά
πρόσωπα κοντινά....
πώς αυγαταίνουν
η αγάπη, η ελπίδα, η χαρά
κι' οι πόνοι, οι ανησυχίες
πώς μικραίνουν
όταν είμαστε κοντά!

Μια πολιτεία από πλαστελίνη
που φτιάξαν χέρια παιδικά.

Χαμήλωσε άνθρωπε ,κάνε βουτιά
στα χρόνια σου τα παιδικά
γύρω σου είναι όλοι όμοιοί σου
γείρε στο πλάι, άπλωσε την ψυχή σου
θα σε ακολουθήσουν, θα το δεις
εύπλαστα σπίτια οι ψυχές
και όταν ενώνονται και γέρνουν
χορεύοντας,
ζωή και θάνατο , τα διαφεντεύουν.

Ένα συννεφένιο καραβάκι


 Για λίγο μόνο θέλησα
στον ουρανό ν' ανέβω
κυνηγητό να παίξω
και είπα , όσο αντέξω.

Ο ουρανός φιλόξενος
παρέα είχα καλή
δέντρα και ζώα και βουνά
σπίτια , αυτοκίνητα, χαλιά
έπιπλα και κουζινικά
άντρες, γυναίκες και παιδιά.....
όλοι και όλα αλλάζανε
κάθε διαφορετική στιγμή
με κάτι άλλο μοιάζανε.

Έπαιξα, έτρεξα πολύ
σαν... στάθηκα για μια στιγμή
μια αγωνία με τύλιξε
και μου 'πε φτάνει πια
σύννεφα έρχονται βουνά
θα γίνεις στάλες της βροχής
κι από καράβι που 'σουνα
..........θα σβήσεις, θα χαθείς
της θάλασσας τα κάλλη
ξανά δεν θα τα νιώσεις
γι αυτό βούτηξε γρήγορα
αλλιώς θα μετανιώσεις

Το πρόλαβα και βούτηξα
και είμαι τώρα εδώ

καλά τα παιχνιδίσματα
ψηλά στον ουρανό
μα είμαι καραβάκι
λατρεύω το νερό!

❣️ ΑΠΟ ΓΙΟΡΤΗ ΣΕ ΓΙΟΡΤΗ ❣️

🎈

❣️___ΑΠΟ ΓΙΟΡΤΗ… ΣΕ ΓΙΟΡΤΗ___❣

Αγαπημένοι μου φίλοι και γνωστοί, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω την πρώτη επαγγελματική μου συγγραφική δουλειά από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη

Πιστεύω θα διασκεδάσει, εσάς και τα παιδιά σας!

Καλοκαίρι… Δύο αδελφάκια, ο Γιάννης και η Μαρία, μαζί με τον ξάδελφό τους τον Τάσο ετοιμάστηκαν για την εκδρομή στο δάσος.

Τους έχει ξεσηκώσει ο θείος Πελοπίδας. Εκείνος ξέρει καλά το βουνό αφού μένει πάντα στο χωριό.

Αλλά… καθώς με την πρώτη εκδρομή πέσανε πάνω σε… γιορτή, η μία εκδρομή έγινε τρεις. Γιορτές και χαρές, εκπλήξεις πολλές.

Με πρωταγωνιστές τον Μελένιο και την Μπαλού. Μια πεταλούδα, τα βατραχάκια, οι μέλισσες, οι πανηγυριώτες, η φιλοζωική οργάνωση «Αρκτούρος», αλλά… και η Τούλα με τον Φλο, όλοι παρόντες με χαρούμενη διάθεση και δράση μες στη μεγάλη καλοκαιρινή γιορτή.

Ακολουθήστε τους, παιδιά,

θα… περάσετε καλά!

Κάθε παιχνίδι που αγαπώ

γίνεται αερόστατο

συχνά στα όνειρά μου

και... το παιχνίδι δεν αλλάζει

αυτός που φτιάχνει τα όνειρα

μόνο σχοινί του βάζει.

Εγώ και άλλα παιδιά μαζί

πηγαίνουμε τόσο ψηλά

που.. σπίτια,θάλασσες, βουνά

όλα μας φαίνονται μικρά.

Με το χρυσάφι και το ασήμι παίζει το φεγγάρι

τ' αστέρια ομορφαίνουν το σκοτάδι...

τι ωραία! πολλά παιχνίδια αγαπώ

και... με άλλο αερόστατο κάθε φορά

τα όνειρά μου γίνονται ταξίδια αστρικά

Aερόστατα βιβλία

ζωγράφισες βρε Σωτηρία;

προχωρημένο, αληθινό!

στο μήνυμα της ζωγραφιάς σου θα υποκλιθώ.

Έτσι αισθάνομαι ότι πετάω στον ουρανό

με το κάθε βιβλίο που διαβάζω..., και εγώ.

Βλέπω ζώα, ανθρώπους, σπίτια, δένδρα, πουλιά

απέραντα λιβάδια , λόφους και ψηλά βουνά

που δεν τα είδα ποτέ στ' αλήθεια.

Έχω κάνει βλέπεις λίγα ταξίδια.

Αερόστατα είναι τα βιβλία

που σεργιανίζουν σε Αφρική ,σε Ασία

τον ήχο του καταρράκτη ακούς στη Φινλανδία

και του παπαγάλου τη φωνή στη Βραζιλία.

Και άλλους ήχους διαφορετικούς από τους συνηθισμένους,

το ηφαίστειο στη Χαβάη που βρυχάται

και το ροχαλητό του ιπποπόταμου , που κοιμάται.

μαθαίνεις γι άλλους χρόνους παλιούς

και το μυαλό σου ταξιδεύει σε άλλους μελλοντικούς

Ωραία ζωγραφιά Σωτηρία

'ελα να σε κάνει μια αγκαλιά η θεία!