Για το…ΜΩΒ
Την περασμένη Κυριακή
που πήγαμε στην εξοχή
μαζέψαμε πολλά ραδίκια
που είναι…λέει η μαμά
χόρτα..πολύ υγιεινά
και τρώγονται μόνο βραστά.
Εγώ…μάζεψα λουλούδια
αλλά… δε βρήκα και πολλά
γιατί…. όπως είπε η μαμά,
έχει ακόμα παγωνιά.
Περπάτησα όλη την πλαγιά
και έφτιαξα μία χεριά
από μικρά μωβ λουλουδάκια
που.. κρέμονταν πολλά μαζί
σ΄ένα λεπτό
μικρό κλαδί.
Πολλά μικρά λεπτά κλαδάκια
που είχαν πάνω μωβ ανθάκια
τα έφερα πίσω στο σπίτι
γυρνώντας απ΄την εξοχή
και ….ας είχαν λίγο μαραθεί.
Σε βάζο αμέσως τα΄βαλα
τους πρόσθεσα νερό
και αυτά…θεριέψαν, φούντωσαν
την ώρα που εγώ….
ήμουν στον κήπο κι΄εβαζα
στο…σκύλο φαγητό
Μετά….
ξάπλωσα στον καναπέ
και είδα μέσα στο μπουφέ
ότι είχαμε δύο βαζάκια
με μωβ ολόιδια λουλουδάκια
με αυτά που μάζεψα εγώ.
Ήταν όμορφα απλωμένα
και απαλά ζωγραφισμένα.
Εκεί που ήμουν ξαπλωμένη
στην κούραση παραδομένη,
γύρισα προς το τραπέζι
τα μωβ λουλούδια κοίταξα
και… σκέφτηκα πως τελικά…
με καμπανούλες μοιάζανε
και όμορφα ταιριάξανε
με τη μωβ μας τη μπερζέρα
και τη μωβ
παλιά κασέλα
που τη φυλάει η μαμά,
ενθύμιο από την προγιαγιά.
Και την Πέμπτη στο σχολείο
στην ώρα της ζωγραφικής,
να΄σαι εκεί για να με δεις.
Πολλά φύλλα θα γεμίσω
και…όσα λουλούδια ζωγραφίσω
με…ΜΩΒ μπογιά θα τα γεμίσω!!!!!
.
