Στο πάρκο ( ποντικοί, παπούτσια, φωλιά)

 Στο Πάρκο      (τεχνική Ροντάρι )

" Για μας είναι ντροπή
γι αυτούς είναι καμάρι"
τιτιβίζει ένα κοτσύφι
και καλεί όλα τα πουλιά
στου πάρκου τη γνωστή μεριά
που μαζεύονται όταν είναι 
κάτι να συζητηθεί.
Γοργοπέταξαν και φτάσαν
κάπου εικοσιπέντε
έρχονται κι άλλα από παντού
δίχως βιασύνη ,πιο αραιά.
Μαύρα σημάδια στα ψηλά
θα 'ναι καμμιά δωδεκαριά.
Ρωτάει ένας σπουργίτης
το ανήσυχο κοτσύφι:
" Σε τι αναφέρεσαι ακριβώς;
Μίλα μας πιο καθαρά
ποιοι καμαρώνουν και γιατί;
Τι είναι για εμάς ντροπή;"
-- " Οι ποντικοί, οι ποντικοί" 
απαντάει το κοτσύφι
" κουνιαρίζονται, γελάνε
στήσαν κούνιες στα δεντρά.
ακούστε τι τραγούδι λένε:
(γίναμε και 'μεις πουλιά
τι καλά είναι στα ψηλά!) "
-- "Τιιιι; κούνιες; Πώς τις έφτιαξαν;
τα είδες και τα άκουσες
σίγουρα ολ' αυτά;"
ρωτάει ένας κορυδαλλός.
" Δεν τα πιστεύω αν δεν τα δω,
τέτοιο τραγούδι, θέλω να το ακούσω
από ποντικό."
-- "Ελάτε, ακολουθήστε με
ψέματα δε λέω εγώ" 
απαντάει το κοτσύφι.
Πετάει, το ακολουθάνε
φτάνουν στις καστανιές
και βλέπουνε μπροστά τους
στο πρώτο το χοντρό κλαδί
αυτό, το πιο κοντά στη γη
τρία παπούτσια αθλητικά
κρεμασμένα με σχοινιά
να κουνιούνται πέρα- δώθε.
Μες τα παπούτσια ποντικοί
σπρώχνονται και χαχανίζουν
και τραγουδάνε δυνατά:
"Γίναμε και 'μεις πουλιά
τι καλά είναι στα ψηλά!
χα χαχα, χαχαχαχα!"

Κάνει σήμα η κουκουβάγια
πάλι να μαζευτούν
και να την ακολουθήσουν.
Έχει κάτι να τους πει.

Ξανά στου πάρκου τη γνωστή μεριά
όλοι περιμένουν
ν' ακούσουν τη σοφή
κι αυτή δίχως να φωνάζει
όπως πάντα σοβαρή
λέει: " φίλοι μου, οι ποντικοί
σκέφτηκαν κάτι έξυπνο
ωραία ιδέα, τολμηρή
αλλά... φτερά δε βγάζουν
ποτέ οι καψεροί.
Σε μας ανήκουν οι ουρανοί.
Ας κουνιαρίζονται, ας χαρούν.
Παραπέρα δεν μπορούν.
Καιαιαι... όσο για την κούνια τους
ταααα... παπούτσια εννοώ,
ωραία ιδέα μας έδωσαν
για άλλης μορφής φωλιά
που θα αφήνει έξω
σίγουρα τα νερά.
Χαρείτε με τους ποντικούς
μας έδειξαν μια λύση
γρήγορη, πρακτική
άμα η δική μας η φωλιά
ξάφνου καταστραφεί."

Πολλοί ήχοι ακούγονται
διαφορετικοί
κελαηδίσματα χαράς.
Και ένας μόνο απ' τους πολλούς
τους ανθρώπους τους περαστικούς
που έτυχε να κατέχει τη γλώσσα των πουλιών
ακούει τα λόγια τους , κάποια να λένε
προτού πετάξουν στα ψηλά
" σ' αγαπάμε κουκουβάγια
γεια. γειααα. γειαααα!"

Τεχνική ΡΟΝΤΑΡΙ ( τρεις λέξεις-τρεις ιστορίες)

 

3 Λέξεις 3 ιστορίες    ( Ποντικοί, παπούτσια, φωλιά)

Τα ποσοστά

Σε ένα εργαστήριο είκοσι ποντικοί
αισθάνονται χρήσιμοι
έχουν σπουδαία αποστολή.
Είναι επιστημόνων συνεργάτες
δουλεύουν δέκα ώρες την ημέρα
κα δεν είδαν ποτέ τους γάτες.
Αυτό, δεν είναι και τόσο παράξενο, επειδή
δημιουργήθηκαν αυτοί οι ποντικοί.
Δεν γεννήθηκαν από μαμά και από μπαμπά
μεεεε… αγάπες, αγκαλιές, εγκυμοσύνες κλπ
Όοοοοχι. Αυτοί είναι της επιστήμης κατορθώματα
από σταγονίτσες γενετικό υλικό
με διάφορα υγρά ανακατεμένα
μέσα σε λεπτά διάφανα δοχεία παγωμένα.
Όλα στο εργαστήριο είναι τέρμα φωτεινά.
Με ακρίβεια, με καθαριότητα, αργά
γίνεται η κάθε δουλειά.
Ρυθμίσεις οργάνων, δοχείων και σωλήνων μετακινήσεις
μεταφορές υγρών, αλλαγές θερμοκρασιών, μίξεις
μετρήσεις, ενημερώσεις σε υπολογιστές
επεξεργασία δεδομένων, στατιστικές.
Και… οι είκοσι ποντικοί μέσα στα τεράστια κλουβιά τους
συνήθως υπερκινητικοί, δουλεύουν.
Δουλεύουν μα δεν εμφανίζουν, δεν παρουσιάζουν
ό,τι περιμένουν από αυτούς οι ειδικοί.
Στις ουσίες που τους χορηγούν
άλλοτε όλοι, άλλοτε μερικοί, πότε δυο-τρεις
ή και ένας μοναχά
αντιδρούν διαφορετικά.
Θα βγάλουν τις ιδιαιτερότητές τους.
Η επιστήμη όμως δουλεύει με νούμερα, με ποσοστά
έτσι έχουν τα πειράματα…
Και οι ποντικοί μας οι εργαστηριακοί
στον πόλεμο της αρρώστιας, του θανάτου,
στην πρώτη γραμμή.

Σήμερα στις εννέα το πρωί
έχει εκτάκτως προγραμματιστεί
ενός νέου εμβολίου η δοκιμή
στους είκοσι ποντικούς.
Το τελευταίο τρίμηνο είχαμε παγκόσμια
αύξηση 200% στους θανάτους
από δύο άγνωστους ιούς.
Ο Δημήτρης Παρθενίου
ο διευθυντής του εργαστηρίου
μισή ώρα πριν τη χορήγηση του εμβολίου
βγάζει την ολόσωμη φόρμα του
φοράει τα παπούτσια του
και βγαίνει στην αυλή.
Κάθεται κάτω από το υπόστεγο
στο μοναδικό παγκάκι που είναι εκεί.
Κοιτάζει γύρω τα χρώματα, τα σχήματα
αφήνεται στους ήχους της πόλης
νιώθει στα γυμνά του μέλη την πρωινή δροσιά.
Χαλαρώνει για λίγα λεπτά
με τα μάτια κλειστά
και…πλατς, κάτι ακούστηκε
κάτι έπεσε με δύναμη κοντά του. Χαμηλά.
Κοιτάζει κάτω. Πάνω στο παπούτσι του
μία τεράστια κουτσουλιά.
Σηκώνει το βλέμμα. Μία φωλιά.
Στο χείλος της μια χελιδόνα με ανοιχτά φτερά
ταίζει τρία μικρά.
Ο Δημήτρης Παρθενίου γελά.
Σηκώνεται, πηγαίνει μέσα
Καθαρίζει το παπούτσι
και φοράει την ολόσωμη φόρμα του.
Μπαίνει στο εργαστήριο
προχωράει σε ένα από τα τεράστια κλουβιά
ανοίγει το πορτάκι
βγάζει ένα ποντίκι.
Το βάζει σε ένα διάφανο κουτάκι για δύο λεπτά
ίσα που να βγάλει τη φόρμα του
να ξαναβγεί στην αυλή.
Είναι έξω. Ανοίγει το κουτί.
Το ποντίκι χτυπάει στα τοιχώματα
με ταχύτητα τρομερή.
Ο διευθυντής του εργαστηρίου μονολογεί.
« Ένα πείραμα δεν είναι και τούτο εδώ;
Με… αυτό το τόσο βιαστικά κατασκευασμένο εμβόλιο
άλλωστε
τα ποσοστά επιβίωσης υπολογίζονται
στο 5 έως 7%».
Γέρνει το κουτί. Βγήκε το ποντίκι.
Χάθηκε στην πρασιά.
Ο Δημήτρης Παρθενίου γελά.

Οκτώβρης

 

Τις κοτούλες μου ταϊζω

και τον ήλιο χαιρετίζω

που μας έκανε τη χάρη.

Στέγνωσε το υγρό χορτάρι

και παίζει με τα χρώματα

από το πάπλωμά μου.

Τυχαία κοντοστάθηκα

μπροστά από το σκοινί

κι ένιωσα ωραία ζεστασιά

που έβγαινε απ το μαλλί

και τι ωραία αισθάνθηκα

μου 'ρθε να κοιμηθώ

μ' αμέσως συλλογίστηκα

για λίγο είν όλο αυτό

Ο Οκτώβρης προχωράει

κοντεύει στο φευγιό

άντε να φεύγω είπα

πριν χάμω σωριαστώ.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

            Ανακύκλωση

 Στο σπίτι τελείωσε η μαρμελάδα
που ήταν σε βάζο από γυαλί.

Απορρυπαντικό έχει μια στάλα
μέσα στο μεγάλο χάρτινο κουτί.

Τρία αντιηλιακά που έληξαν
είναι σε συσκευασία πλαστική

Δύο κατσαρόλες, τρία ταψιά
και κάτι μαχαιροπήρουνα παλιά
που βρέθηκαν στο υπόγειο
αποκλείεται να χρησιμοποιηθούν ξανά
τα φόρτωσαν τα χρόνια με σκουριά.

"Γιατί μας  λες για όλα αυτά μπαμπά;"
ρώτησαν οι γιοί του τον Αντώνη
"Ναα...σκέφτηκα  την ανακύκλωση" τους απαντά.
"Είδα και ένα ντοκιμαντέρ
που μ' επηρέασε για τις χωματερές
πόσο επιβαρύνεται ο πλανήτης από αυτές.
Η ανακύκλωση ξεκινάει από το κάθε σπίτι
δεν πρέπει αυτό να το ξεχνάμε.
Λέω πάντα από δω και πέρα
να ξεχωρίζουμε τα σκουπίδια που πετάμε.
Γυαλί, χαρτί, μέταλλο, πλαστικό, μπορούν
κι άλλες φορές να χρησιμοποιηθούν.
Η τεχνολογία και η βιομηχανία συνεργάζονται
καινούργια χρήσιμα προϊόντα κατασκευάζονται 
από υλικά που πετάμε.
Τι λέτε; Θα βοηθήσετε με την ανακύκλωση παιδιά;"
- "Ναι! Ναι!
Ό,τι είναι να πάει στους μπλε κάδους
θα είναι δική μας δουλειά!"

Γαλάζια πεταλούδα

 

Γαλάζια πεταλούδα

Έφταιξε που η θάλασσα
θύμωσε ξαφνικά;
Έφταιξε που είμαστε πολλοί
στη λέμβο στοιβαγμένοι;
Έφταιξε που ήταν νύχτα
και οι διασώστες άργησαν
τόσο πολύ να ΄ρθουν;
Δύο μεγάλους και δύο παιδιά
τους κράτησε η θάλασσα
δεν βγήκαν στη στεριά

Τέσσερις μήνες πέρασαν
που έφυγε η μικρή μου.
Μες σε νερά να κατοικεί;
Πουλί έγινε του δάσους;
Μήπως αγριολούλουδο
μ' αφροντισιά π' απλώνεται
γύρω από εκκλησάκι;
Μη με τ' αγέρι φίλιωσε
και το μαντήλι που 'χασα
αυτή το 'χει παρμένο;
Ο λογισμός δε μ' άφησε
άλλο ν' αναρωτιέμαι.

Ψυχή μου, πεταλούδα μου
τώρα εισ' εδώ  κοντά μου
το ξέρω, είσαι συ.
Θάλασσα κι ουρανός μαζί
σου έδωσαν ζωή.

Στη δρακόλιμνη

 
Στη Δρακόλιμνη κολυμπούν
τ' ακύμαντο νερό με τα παιχνίδια τους ταράζουν
τα αστέρια
τα βράδυα του Καλοκαιριού...
κι οι ορειβάτες  στα πιο χαμηλά
ανυποψίαστοι στο γεγονός
μες τις σκηνές τους δίχως όνειρα
-ευτυχισμένοι που κατάχτησαν τη δύσκολη κορφή-
βαριοκοιμούνται.