" ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΟΥΜΠΑΝΑ"

                                                "Κολοκύθια τούμπανα"

"Κολοκύθια γεμιστά
με ριζάκι, με κιμά
και με σάλτσα ασπριδερή
είναι σούπερ φαγητό"
λέει, η θεία μου η Φωφώ
αλλά εγώ δεν συμφωνώ.

Είχε συνεννοηθεί η θεία
από πριν με τη μαμά
άκουσα που μιλούσαν
για κολοκύθια γεμιστά
πως η μαμά τα πετυχαίνει
όπως τα έφτιαχνε η γιαγιά.
Έτσι, θα έρχονταν μια μέρα
μετά από τη δουλειά .

Τώρα να 'την στο τραπέζι
τρώει με όρεξη πολλή
και απορεί πώς δεν μου αρέσει
τόσο νόστιμο φαί.
" Άστον" λέει η μαμά μου
"γούστα Φωφώ μου είναι αυτά,
έλα,  Μάνο έχω φτιάξει
για σένα και για τον μπαμπά σου
κολοκύθια σε ροδάκια
τραγανά, τηγανητά".
Κάθομαι δίπλα στη θεία
τρώω ροδάκια τραγανά.
Έτσι τα κολοκύθια
είναι καταπληκτικά.
Και στο μπωλ με το γιαούρτι
πού και πού κάνω βουτιά.
Το 'χω δει από το μπαμπά μου
που το κάνει πάντα αυτό
σε καυτερό όμως γιαούρτι
όχι σαν το δικό μου, το κανονικό.
Το σκόρδο καίει και μυρίζει
μία φορά δοκίμασα
και όλο έπινα νερό.
Πάντως οι μεγάλοι λένε
ότι είναι γιατρικό
και δίνει μία σπιρτάδα
ωραία στο φαγητό.

Μπορεί. Ποιος ξέρει; Ίσως
όταν γίνω μεγάλος
νααα... αλλάξω και εγώ.
Να βουτάω τα κολοκύθια
μπορεί και τις πατάτες
σε γιαούρτι καυτερό
που όλοι λένε τζατζίκι.
Τι όνομα κι αυτό;

Χα! Τώρα που το σκέφτομαι! 
Τι τζατζίκι; τι τζιτζίκι;
Μες την κάψα και τα δυο!
Εκεί 'ναι το βασίλειό τους.
Σχεδόν το ίδιο όνομα.
Τυχαίο είναι αυτό;

Παιχνίδια είναι οι λέξεις
με αυτές μπορείς να παίξεις.
Από το κολοκύθι πήγα στο τζατζίκι
από το τζατζίκι πήγα στο τζιτζίκι
και... αμέσως ανακάλυψα
πως βγήκε παραμύθι.

Κι αν κολοκύθια τούμπανα
πείτε πως είναι αυτά 
δεν με ενδιαφέρει
εγώ, όταν τα σκέφτομαι
περνάω μια χαρά.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

 

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Πλαίσιο από χαρτοκιβώτιο ζωγραφισμένο με λίγο γαλάζιο- γκρι και αραιές σταγονίτσες μόνο στα πλαϊνά ( αυτοσχέδιο κουκλοθέατρο της στιγμής που το φτιάχνουμε επί τόπου για να το δουν τα παιδιά. Σε σχήμα  Π  . Εννοείται ότι θα έχει χώρο στα πλαϊνά και πάνω για τη ζωγραφική αλλά και για να στηθεί. Το στερεώνουμε και με δύο πέτρες στη βάση και μπροστά και αυτές ορατές και τοποθετούνται ενώ βλέπουν τα παιδιά. Δηλαδή σκηνικό φύσης από το χώμα ως τον ουρανό)  + 2 Σύννεφα λίγο μεγαλύτερα από το συννεφάκι που θα τα κολλήσω στο πάνω οριζόντιο πλαίσιο , όταν πρέπει.

( κούκλες: Μία σταγόνα μεγάλη στηριγμένη- κολλημένη σε ξυλάκι από σουβλάκι, ένα συννεφάκι επίσης κολλημένο σε σουβλάκι,  μία αντρική φιγούρα: ο κύριος χαρούμενος και ένα ουράνιο τόξο με το ίδιο τρόπο κολλημένα.
Ο κύριος χαρούμενος μπορεί να είναι μία φιγούρα που φέρει αυτό το όνομα και με την οποία έχω φτιάξει άλλες ιστορίεςή θα φτιάξω στην πορεία. Μπορεί να είναι ήδη γνωστός στα παιδιά- κοινό ,από άλλο έργο όπου  έχει παίξει)- Όλες οι φιγούρες είναι ζωγραφισμένες σε χαρτόνι ή και από το εσωτερικό του χαρτοκιβώτιου που περίσσεψε,( εκτός του κύριου Χαρούμενου αν επέλεξα κούκλα).
Έτσι θα δουν πως δεν χρειάζονται πολλά υλικά και πώς δημιουργούμε από αυτά που ήταν « αχρείαστα».

Καλωσορίζω τους θεατές με τον αφηγητή κούκλα που θα τους πει τον τίτλο:
Η παρέα της Βροχής

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ: Σταγονίτσα μου μικρή πωωως και είσαι βιαστική;

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Με προσκάλεσε η γη

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ: Στάσου λίγο να χαρείς. Είμαι σύννεφο μικρό, μόνο του στον ουρανό. Θέλω ξέρεις βοηθούς κι άλλα συννεφάκια.

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Εντάξει, περιμένω , θέλω κι εγώ παρέα.
Ξέρεις. Η γη  ζητάει σταγονίτσες πολλές
να ποτιστούν τα χωράφια, τα δάση
να γεμίσουν τα ρυάκια,τα ποτάμια νερά
νερά καινούργια, καθαρά.

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ:Αδέρφια μου συννεφάκια
ελάτε, φουσκώστε, μεγαλώστε  ( εδώ θα κολλήσω τα σύννεφα: ήρθαν)
ελάτε να ενωθούμε, να συνεργαστούμε
εκατομμύρια , εκατομμύρια σταγονίτσες να γινούμε
όλα μαζί
γιατί … νερά καινούργια καθαρά  περιμένει η γη.

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Σταγονίτσες πολλές! Σας περίμενα! Ελάτε όλες μαζί( με πλαστικό που ραντίζουμε στο σιδέρωμα ρίχνουμε βροχή)
είμαστε στο Φθινόπωρο! Τώρα έχουμε γιορτή.
Εμείς, εμείς φροντίζουμε τη γη.   ( Βγαίνει η σταγονίτσα- φεύγει, η βροχή εξακολουθεί)
----Βγαίνει ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ ( εν μέσω βροχής) ίσα να πει:
Μετά από δύο ώρες βροχήήή… ( και φεύγει)
( Τώρα έχω στα χέρια μου τον Κύριο Χαρούμενο και το Ουράνιο τόξο)

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Αααα! Ήρθες στην κατάλληλη στιγμή!

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ: Γεια σου κύριε Χαρούμενε!
Πες μου… ηηήσουν λυπημένος πριν με τη βροχή;

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Όοοχι! Ποτίστηκε το χώμα, χαρήκαν τα σπαρτά
γεμίσαν τα ποτάμια με καθαρά νερά.
Κτίρια, πεζοδρόμια, δρόμοι, πλύθηκαν μια χαρά.
Αλλά… φτάνει για σήμερα. Αρκετά. Τώρα που βγήκες εσύ
μεγάλωσε η χαρά μου πολύ!

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ: Ξέρω! Τα χρώματά μου, ο γαλάζιος ουρανός
παιδιά στα πάρκα ξανά
και τέρμα στην πόλη η ταλαιπωρία.
Δυσκολεύονται οι άνθρωποι με τη βροχή.

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Ναι , ναι Ουράνιο Τόξο
τα λες πολύ καλά! Εσύ, καταλαβαίνεις αυτό που έχω στο μυαλό
αυτό που νιώθω στην καρδιά!

ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ

                  ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ  ΜΑΣ...ΕΞΗΓΟΥΝ

Ναιαιαι!!!... πίτσα με λαχανικά

κάθε Παρασκευή τρώμε δέκα ταψιά.

Τα Σαββατόβραδα στις κατσαρόλες της μαμάς

γίνεται μεγάλος σαματάς.

Κρακ κραα κρακ κρακ κρακ

Σκάνε και τινάζονται οι παπαρδέλες

κάποιες μπαίνουν μόνες τους στις πιατέλες

άλλες στο νεροχύτη, στον πάγκο, στα πλακάκια

απ' τον αέρα σκορπισμένα, μυγδαλιάς ανθάκια.

Όλοι απορούμε πώς γίνονται τόσες πολλές

γεμίζουμε τα μπωλ τρεις- τέσσερις φορές.

Τις Κυριακές πάντοτε τρώμε ραβανί

με παγωτό καϊμάκι. Σούπερ συνταγή...

κι όλες τις άλλες μέρες, από γλυκό, ό,τι βρεθεί.

Είναι να ρωτάει κανείς γιατί

... είναι οι ελέφαντες χοντροί;

Τρώμε βέβαια, πολλά λαχανικά

αλλά τις περισσότερες φορές τηγανητά..

τσιτσιρίζουν με το λάδι, γίνονται τραγανά

κι έπειτα τα βουτάμε αν θέλουμε, σε σκορδαλιά.

Πατάτες,ρύζι, μακαρόνια, πολύ τα αγαπάμε

αλλά και με τα όσπρια καλά τα πάμε.

Πόσο μας αρέσει να βουτάμε..., το ψωμί στο λάδι!

Αλλιώς σαλατικό ή φαγητό... κάπως,δε μας πιάνει.

Ευτυχώς δεν τρώμε κρέατα και ψαρικά

δεν θα χωράγαμε στα σπίτια μας παιδιά.

Πάντως, ποτέ δε μένει η κοιλιά μας αδειανή

και άμα αρρωστήσουμε τρώμε σούπα ζεστή.

Δεν κάνουμε ποτέ γυμναστική.

Μας αρέσει να τη βγάζουμε αραχτοί,

στα κρεβάτια μας, στους καναπέδες και στην εξοχή!

Όλο ξάπλες, κι η κάθε κίνησή μας  είναι αργή.

Δεν είμαστε καθόλου νευρικοί.

Λατρεύουμε όμως το χορό.

Σε γιορτές και πανηγύρια χορεύουμε δυο-δυο

μόνο... μπλουζ, βαλς ή ταγκό.

Οι ελέφαντες ,γι αυτό είμαστε χοντροί.

Δίνουμε μεγάλη σημασία στο φαί

χωρίς να κάνουμε υγιεινή διατροφή

και...είναι εχθρός μας η γυμναστική.

 

 

Αγκινάρα ( έμμετρο)

     Η ΚΛΑΡΑ ήταν... γι' ΑΛΛΑ

Μετά από τη σύγκρουση πάνω στη μπάρα
πήραμε όλες μια λαχτάρα!
Πέσαν από την καρότσα δύο τελάρα
εγώ κύλησα πάνω στου υπόνομου τη σχάρα
αλλά επειδή ήταν βρώμικα, μάλλον από σιχαμάρα
με άφησε, έφυγε η κυρία Σάρα.
Ποιος θα αγόραζε άλλωστε μια λασπωμένη αγκινάρα;
Έμεινα δύο βράδια εκεί η φουκαριάρα
ώσπου το τρίτο βράδυ ήρθε αυτή η περιπτωσάρα.
Τρία μερόνυχτα με κατσιάζει τώρα η παλαβιάρα.
Ζωγραφίζει ωραία, δε λέω,εμένα την αγκινάρα!
Πάνω σε κάτι άλλα- όχι αυτά που ήξερα- τελάρα
βάζει και μουσική, έναν με μια αγριοφωνάρα
ααααχχ.. πού είσαι τώρα κυρία Σάρα;
Να 'βαζες,  και ας ήταν δυνατά, εκείνη την τραγουδάρα
την” αγκινάρα με τ' αγκάθια” του Στελάρα,
όλες χορεύαμε θυμάμαι  μέσα στα τελάρα.
Στο πρώτο και τελευταίο ταξίδι μου, μπορεί να τα 'κανα μαντάρα
έφταιξε κι εκείνη η παλιομπάρα
δε μου 'μελλε να καταλήξω σε μικρή, κανονική κοιλιά ή... σε κοιλάρα
αλλλά... τι να πω; Ήμουν γι άλλα!!!
Ταγμένη για την τέχνη! Ποια; Εγώ. Η Κλάρα η αγκινάρα.

Λίμνη και αλεπού ( τεχνική ΡΟΝΤΑΡΙ -ΔΙΩΝΥΜΟ)

 

ΛΙΜΝΗ -ΑΛΕΠΟΥ      (διώνυμο)

Στην παγωμένη λίμνη  πίσω από το Ερμιτάζ
μία αλεπού κάνει πατινάζ.
Πλησιάζουν οι τουρίστες που είδαν το παράξενο θέαμα από μακριά,
ψάχνουν όμως για απάτη, μήπως κάποιος άνθρωπος στολή αλεπούς φορά.
Οι θεατές πληθαίνουν γύρω από τη λίμνη.
Όλοι σχεδόν με κινητά φωτογράφοι έχουν γίνει.
Κάνουν φασαρία, ενθουσιάζονται, γελούν
την αλεπού όμως  μάλλον δεν την ενοχλούν.
Δεν δείχνει ν’ αγριεύεται ούτε και να φοβάται, στα πόδια δεν το βάζει
φέρνει γύρω με ταχύτητα, με νάζι.
Με ξεπετάγματα από τη μία στην απέναντι μεριά
πλησιάζοντας τους θεατές σχεδόν τους ακουμπά.
Αυτά, επίτηδες τα κάνει η πονηρή.
Γιαααα να τους αποδείξει ότι είναι αληθινή.
Δίχως τα πατίνια τα γνωστά
όλοι απορούν τι έχει βάλει, κάτω στις πατούσες και γλιστρά.
Κι ενώ θαυμάζουν οι τουρίστες τη χορεύτρια αλεπού
κι ενώ καταλαβαίνουν ότι αυτό που κάνει την ευχαριστεί
αφού…. κοντά μια ώρα τώρα, δε στάθηκε στιγμή,
μία κοτρόνα από το πουθενά με ορμή σπάει τον πάγο.
Απλώνουν τα ραγίσματα με κρότους πανωτούς, ξεχύνονται νερά
η αλεπού τρομάζει
με μία κίνηση, μια γλίστρα τρομερή
το πλήθος διαπέρασε σα λάμψη απ’ αστραπή
πέφτουν κάποιοι πάνω σε άλλους, μα σηκώνονται μεμιάς
αστειεύονται, γελάνε, ψάχνουν για την αλεπού,
αλλά… του κάκου, έφυγε, πάει τρέχοντας αλλού.