Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Ο Αφελής κόρακας

Ο Αφελής κόρακας

ΚΟΡΑΚΑΣ :
 Πέταξα γρήγορα να βρω
 ένα μέρος να κρυφτώ
για να φάω το τυρί
....που άρπαξα από την αυλή
όπου είχαν πανηγύρι
για το γάμο του Αργύρη.
Συγγενείς και συμπεθέροι
ήτανε οι καλεσμένοι
τρώγανε, χορεύαν, πίναν
και χαμπάρι δεν με πήραν.
Τι πολλά ήταν τα φαγιά!!!
και ήταν όλα απλωτά
απάνω σε λευκά πανιά.
Κρέατα, αλλαντικά
πίτες και ζυμαρικά.
Οι πιατέλες τα τυριά,
σε μιά απόμερη γωνιά.
Έτσι...μπόρεσα να πάρω 
απ΄αυτά...το πιό μεγάλο!
Να΄μαι εδώ κρυμμένος τώρα
για να φάω το τυρί
που πεθύμησα πολύ.
Ξαφνικά προβάλλει εμπρός μου
η αλεπού η κυρά- Μαριώ
και...μου λέει ευγενικά
και πολύ...πολύ γλυκά.
ΑΛΕΠΟΥ:
Κόρακα καλέ μου φίλε
σε έψαχνα από το πρωί
γιατί έχουμε....γιορτή!!!

ΚΟΡΑΚΑΣ;
Γιορτή;;;...τι γιορτή;;;

ΑΛΕΠΟΥ:
Ναι!...ναι!!!...γιορτή!!!
απαγορεύουν το κυνήγι
σε τούτη την περιοχή
Όλα τα ζώα εχαρήκαν
με την απόφαση αυτή.
Θα...ετοιμάσουμε λοιπόν γιορτή
και...θέλουμε τραγουδιστή.
Πέρυσι, που είχε γίνει 
το συνέδριο των πουλιών...
μόνο...η δικιά σου η φωνή
μου΄κανε εντύπωση πολύ.
Ήταν....η πιό ξεχωριστή 
και...όσο πρέπει βροντερή.
Μόνο...για πες μου ...το μπορείς
όπως παλιά να...τραγουδείς;
αν ...εχάθηκε η λαλιά σου
τότε θα ψάξω για να βρω,
...άλλον τραγουδοποιό.
και....άκου....
Περιμένω εδώ για λίγο
πολύ χρόνο δε σου δίνω
αποφάσισε νωρίς,
να μου πεις εάν θα΄ρθεις.

ΚΟΡΑΚΑΣ:
Εγώ...φοβήθηκα πολύ
μη βρουν...άλλον τραγουδιστή.
Μ έπιασε πείσμα τρομερό
και...άρχισα να τραγουδώ.
Κι όπως εφούσκωσα πολύ
να βγει η φωνή μου δυνατή
μου΄πεσε κάτω το τυρί.
Το άρπαξε η πονηρή
και..έτρεξε για να κρυφτεί.
Τώρα..κάπου μακριά
αυτή....τρώει τη λιχουδιά
και σε μένα μοναχά
έμεινε η .....μυρωδιά!!!
Αχ!!...θυμάμαι η μαμά μου
όταν...ήμουνα μικρός
μου΄λεγε καμιά φορά :
παιδί μου...πρόσεχε καλά!!
τα παινέματα συχνά
είναι απάτη...πονηριά
και τα χρησιμοποιούν πολύ
κάποιοι...που...χαμογελούν
και...πολύ γλυκά μιλούν.
Αχ!..Αχ!!
Ήμουν αφελής πολύ,
πίστεψα την πονηρή
και αυτό το πάθημά μου
έγινε το μάθημά μου!!!!!


         

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

" η αλεπού και τα σταφύλια"

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΑ 
για

παραστάσεις κουκλοθέατρου σε διασκευή του μύθου του Αισώπου
                 " η αλεπού και τα σταφύλια"

Αλεπού κυρά-Μαριώ
φύγε-φύγε απ΄το χωριό
δε σου δίνουμε κοτούλες
ούτε και απ΄τα σταφυλάκια
που΄ναι στις κληματαριές
και στ΄αμπέλια στις πλαγιές.
Εκεί...στο δάσος που γυρνάς
πολλά ζωάκια συναντάς
και την πείνα θα νικήσεις
άμα θα το προσπαθήσεις...
με φιδάκια, κουνελάκια
έντομα και σκαθαράκια.
Και...
ξέρεις κάτι πονηρή;
Στη λιμνούλα που πηγαίνεις
γιατί μόνο νερό γυρεύεις;
Εκεί έχει βατραχάκια
που΄ναι νόστιμα πολύ.
-Έτσι λέει ο παππούς-
που τα τρώει για μεζέ 
στου χωριού τον καφενέ.
Κι΄άμα θες πολύ ...γλυκάκι
απ΄ ωραίο σταφυλάκι,
τράβα πέρα από το μύλο.
Μόνο εκεί σε περιμένει
ένα ξέφραγο αμπέλι
που΄ναι του μπάρμπα-Θωμά
που΄φυγε στον Καναδά
γιατί είχε γεννητούρια
η μικρή του η νύφη η Σούλα.
Μέεεχρι εκείνος να ξανάρθει
πάντα θα σε περιμένει
ένα ξέφραγο αμπέλι!!!



Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Στην κληματαριά ψηλά
σταφύλια υπάρχουνε πολλά
μα να τα φτάσω δεν μπορώ
κι΄έχω παράπονο γι αυτό.
Όλη μέρα είμαι κρυμμένη
εκεί πίσω απ΄το βαρέλι,
μήπως και φανεί ξανά
η χοντρή καλή γιαγιά
που...δεν βλέπει και καλά!

Κι άμα πέσουνε σταφύλια
απ΄τα πράσινα κοφίνια
που γεμίζουνε συχνά 
αυτό το μήνα στα χωριά,
η γιαγιά δεν τα μαζεύει 
και αυτό εμένα με βολεύει.
Από την κρυψώνα βγαίνω
και στα γρήγορα μαζεύω
όσο πιό πολλά μπορώ
απ' τα σταφύλια π΄αγαπώ!!!