Σπίτια που γέρνουν
προσεγγίζουν
σπίτια άλλα- πλαϊνά
πρόσωπα κοντινά....
πώς αυγαταίνουν
η αγάπη, η ελπίδα, η χαρά
κι' οι πόνοι, οι ανησυχίες
πώς μικραίνουν
όταν είμαστε κοντά!
Μια πολιτεία από πλαστελίνη
που φτιάξαν χέρια παιδικά.
Χαμήλωσε άνθρωπε ,κάνε βουτιά
στα χρόνια σου τα παιδικά
γύρω σου είναι όλοι όμοιοί σου
γείρε στο πλάι, άπλωσε την ψυχή σου
θα σε ακολουθήσουν, θα το δεις
εύπλαστα σπίτια οι ψυχές
και όταν ενώνονται και γέρνουν
χορεύοντας,
ζωή και θάνατο , τα διαφεντεύουν.
