Ένα συννεφένιο καραβάκι


 Για λίγο μόνο θέλησα
στον ουρανό ν' ανέβω
κυνηγητό να παίξω
και είπα , όσο αντέξω.

Ο ουρανός φιλόξενος
παρέα είχα καλή
δέντρα και ζώα και βουνά
σπίτια , αυτοκίνητα, χαλιά
έπιπλα και κουζινικά
άντρες, γυναίκες και παιδιά.....
όλοι και όλα αλλάζανε
κάθε διαφορετική στιγμή
με κάτι άλλο μοιάζανε.

Έπαιξα, έτρεξα πολύ
σαν... στάθηκα για μια στιγμή
μια αγωνία με τύλιξε
και μου 'πε φτάνει πια
σύννεφα έρχονται βουνά
θα γίνεις στάλες της βροχής
κι από καράβι που 'σουνα
..........θα σβήσεις, θα χαθείς
της θάλασσας τα κάλλη
ξανά δεν θα τα νιώσεις
γι αυτό βούτηξε γρήγορα
αλλιώς θα μετανιώσεις

Το πρόλαβα και βούτηξα
και είμαι τώρα εδώ

καλά τα παιχνιδίσματα
ψηλά στον ουρανό
μα είμαι καραβάκι
λατρεύω το νερό!