Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

 

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Πλαίσιο από χαρτοκιβώτιο ζωγραφισμένο με λίγο γαλάζιο- γκρι και αραιές σταγονίτσες μόνο στα πλαϊνά ( αυτοσχέδιο κουκλοθέατρο της στιγμής που το φτιάχνουμε επί τόπου για να το δουν τα παιδιά. Σε σχήμα  Π  . Εννοείται ότι θα έχει χώρο στα πλαϊνά και πάνω για τη ζωγραφική αλλά και για να στηθεί. Το στερεώνουμε και με δύο πέτρες στη βάση και μπροστά και αυτές ορατές και τοποθετούνται ενώ βλέπουν τα παιδιά. Δηλαδή σκηνικό φύσης από το χώμα ως τον ουρανό)  + 2 Σύννεφα λίγο μεγαλύτερα από το συννεφάκι που θα τα κολλήσω στο πάνω οριζόντιο πλαίσιο , όταν πρέπει.

( κούκλες: Μία σταγόνα μεγάλη στηριγμένη- κολλημένη σε ξυλάκι από σουβλάκι, ένα συννεφάκι επίσης κολλημένο σε σουβλάκι,  μία αντρική φιγούρα: ο κύριος χαρούμενος και ένα ουράνιο τόξο με το ίδιο τρόπο κολλημένα.
Ο κύριος χαρούμενος μπορεί να είναι μία φιγούρα που φέρει αυτό το όνομα και με την οποία έχω φτιάξει άλλες ιστορίεςή θα φτιάξω στην πορεία. Μπορεί να είναι ήδη γνωστός στα παιδιά- κοινό ,από άλλο έργο όπου  έχει παίξει)- Όλες οι φιγούρες είναι ζωγραφισμένες σε χαρτόνι ή και από το εσωτερικό του χαρτοκιβώτιου που περίσσεψε,( εκτός του κύριου Χαρούμενου αν επέλεξα κούκλα).
Έτσι θα δουν πως δεν χρειάζονται πολλά υλικά και πώς δημιουργούμε από αυτά που ήταν « αχρείαστα».

Καλωσορίζω τους θεατές με τον αφηγητή κούκλα που θα τους πει τον τίτλο:
Η παρέα της Βροχής

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ: Σταγονίτσα μου μικρή πωωως και είσαι βιαστική;

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Με προσκάλεσε η γη

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ: Στάσου λίγο να χαρείς. Είμαι σύννεφο μικρό, μόνο του στον ουρανό. Θέλω ξέρεις βοηθούς κι άλλα συννεφάκια.

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Εντάξει, περιμένω , θέλω κι εγώ παρέα.
Ξέρεις. Η γη  ζητάει σταγονίτσες πολλές
να ποτιστούν τα χωράφια, τα δάση
να γεμίσουν τα ρυάκια,τα ποτάμια νερά
νερά καινούργια, καθαρά.

ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ:Αδέρφια μου συννεφάκια
ελάτε, φουσκώστε, μεγαλώστε  ( εδώ θα κολλήσω τα σύννεφα: ήρθαν)
ελάτε να ενωθούμε, να συνεργαστούμε
εκατομμύρια , εκατομμύρια σταγονίτσες να γινούμε
όλα μαζί
γιατί … νερά καινούργια καθαρά  περιμένει η γη.

ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ: Σταγονίτσες πολλές! Σας περίμενα! Ελάτε όλες μαζί( με πλαστικό που ραντίζουμε στο σιδέρωμα ρίχνουμε βροχή)
είμαστε στο Φθινόπωρο! Τώρα έχουμε γιορτή.
Εμείς, εμείς φροντίζουμε τη γη.   ( Βγαίνει η σταγονίτσα- φεύγει, η βροχή εξακολουθεί)
----Βγαίνει ο ΑΦΗΓΗΤΗΣ ( εν μέσω βροχής) ίσα να πει:
Μετά από δύο ώρες βροχήήή… ( και φεύγει)
( Τώρα έχω στα χέρια μου τον Κύριο Χαρούμενο και το Ουράνιο τόξο)

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Αααα! Ήρθες στην κατάλληλη στιγμή!

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ: Γεια σου κύριε Χαρούμενε!
Πες μου… ηηήσουν λυπημένος πριν με τη βροχή;

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Όοοχι! Ποτίστηκε το χώμα, χαρήκαν τα σπαρτά
γεμίσαν τα ποτάμια με καθαρά νερά.
Κτίρια, πεζοδρόμια, δρόμοι, πλύθηκαν μια χαρά.
Αλλά… φτάνει για σήμερα. Αρκετά. Τώρα που βγήκες εσύ
μεγάλωσε η χαρά μου πολύ!

ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ: Ξέρω! Τα χρώματά μου, ο γαλάζιος ουρανός
παιδιά στα πάρκα ξανά
και τέρμα στην πόλη η ταλαιπωρία.
Δυσκολεύονται οι άνθρωποι με τη βροχή.

ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ: Ναι , ναι Ουράνιο Τόξο
τα λες πολύ καλά! Εσύ, καταλαβαίνεις αυτό που έχω στο μυαλό
αυτό που νιώθω στην καρδιά!