Τι στρίμωγμα κι αυτό μες το καλάθι...
Ευτυχώς η νύχτα είναι δική μας
ν' ανασάνουμε να βγούμε απ΄το σκοτάδι
να χαιρετίσουμε τ' αστέρια, το φεγγάρι!
Πες μου Μπιμπίκο μ' αγαπάς; 
Με το Φούφη και τη μικρή μου θα μας ταξιδέψεις
με ιστορίες σε μέρη μακρινά; 
Εσύ ξέρεις τόσα πολλά!
Υπερατλαντικό ταξίδι άκουσα πως έκανες 
το είπε η κυρία Μαίρη
όταν σε έφερε εκείνο το μεσημέρι...
ήσουν  το δώρο γενεθλίων, θυμάσαι; για την Κλαίρη.
"Αυτός ο κούκλος παιδιά, ήρθε από πολύ μακριά
δώρο από τη θεία μου, που 'ναι στον Καναδά".
Έτσι είχε πει
κι εγώ μόλις σε είδα μου άρεσε τ' ωραίο σου μαλλί.
Και είπα τι τύχη είναι αυτή;
Να μια ωραία συντροφιά
για όλους εμάς 
μα και για τα παιδιά!