Γι αυτό ειμ' έδώ.
Γιατί το ένα μου κουπί είναι μαγικό.
Της θάλασσας νεράιδες μου το κράτησαν για λίγο...
μπορώ να ταξιδεύω και... στον ουρανό!
Και... είν' αληθινή η ιστορία που θα πω:

Ήμουν στον ψαρότοπο για άλλη μια φορά
και όπως πέταξα το δίχτυ μακριά
έχασα το ένα από τα δύο μου κουπιά.
Λυπήθηκα κι αναρωτιόμουν πώς το έπαθα αυτό
εγώ είχα τρία μετάλλια στον Ιστιοπλοϊκό
πώς θα γυρνούσα στο λιμάνι με ένα μόνο κουπί;
η νύχτα δεν θα αργούσε να 'ρθει
και... τ' αγέρι δε σήκωνε πανί.
Ο Τούφι τσιτσίριζε σιγανά πού και πού
εγώ... έκλαιγα μαζεμένος στη μπουρού...
Ξαφνικά, ένα κύμα σηκώθηκε, κι ένα δελφίνι
χτύπησε το βαρκάκι δυνατά
τρόμαξα, πετάχτηκα ψηλά.

Είχε το κουπί μου στο στόμα του, και τ' άφησε σιμά μου
φώναξα, Τούφι, Τούφι.., το είδες και 'συ αυτό!
Δεν ονειρεύομαι...,είναι πραγματικό!

Δεν πρόλαβα να δω το δελφίνι και καλά
έφυγε γρήγορα, με μια βουτιά
.......................χάθηκε στα νερά.
Στερέωσα γρήγορα το κουπί
και άρχισα να κωπηλατώ τόσο δυνατά
σα να κούναγα φτερά κι όχι κουπιά.
Ο Τούφι είχε μαζευτεί σε μια γωνιά
ποτέ δεν μ' είχε έτσι ξαναδεί άλλη φορά.
Φτάσαμε στο λιμάνι σαν πουλιά!