Για παιδιά άνω των 9  ετών

Τώρα που είμαι μοναχός μου στο δωμάτιό μου
και οι άλλοι πήγαν δίπλα στο νουνό μου
τώρα θα γράψω στο ημερολόγιό μου.
Αυτό που έγινε σήμερα στην παιδική
μ' ενόχλησε, με ανησύχησε πολύ
και, επειδή δεν θέλω να το ξεχάσω
πρέπει οπωσδήποτε στο ημερολόγιό μου να το γράψω.

Αυτός ο κύριος που γυρόφερνε τη μαμά
κι όλο της γέλαγε και της μίλαγε γλυκά,
αυτός που κάθισε στο διπλανό τραπέζι
και της είπε: "άκουσέ με", " κοίταξέ με", ο μικρός παίζει,
αυτός θα μας βάλει σε μεγάλο μπελά.
Νομίζω ότι τον έχω δει στη δουλειά του μπαμπά
και... είμαι σίγουρος, κάτι ζητάει από τη μαμά μου
και μάλιστα κρυφά από το μπαμπά μου.
Η ανησυχία μου σήμερα στην παιδική
έγινε πολύ μεγάλη
όχι όπως στο σχολείο μην κάνω λάθη...
σήμερα εγώ φώναζα" κοίτα με", "κοίτα με μαμά"
" κοίτα με πόσο πάω ψηλά"
και η μαμά δε μου 'δινε καμία σημασία
μάλιστα, όταν ήμουν στην τσουλήθρα είδα
ότι έβγαλε ο κύριος κάτι από ένα κουτί σαν κασετίνα
μάλλον βραχιόλι ή ρολόι, δεν έβλεπα και καλά
της το έβαλε στο χέρι και η μαμά
γύρισε και... τον αγκάλιασε σφιχτά.
Έφυγα από την τσουλήθρα και πήγα στη μαμά
είπα ψέματα..., ότι με πόνεσε η κοιλιά
αυτός, "στραβομουτσούνιασε", μου είπε: " θα περάσει,
ξεκουράσου στο παγκάκι
να κεράσω ένα τοστάκι;"

Τα " πήρε" αμέσως η μαμά.
Του 'ριξε μια άγρια ματιά
άφησε στο τραπέζι μας λεφτά
και φύγαμε χωρίς κουβέντα καμιά.
Εγώ ανησύχησα πολύ με ολ' αυτά
και της είπα όταν ήρθαμε στο σπίτι:
"Μαμά μου, με αυτόν τον κύριο στο διπλανό τραπέζι
μήπως;... μήπως... δεν ξέρω,... κάτι -παίζει-;
αυτός δεν δουλεύει μαζί με τον μπαμπά;"
" Δεν ξέρω, δεν τον έχω δει άλλη φορά"
αυτό μου είπε η μαμά
και  'γω της είπα: " Μακάρι να 'ναι και η τελευταία
εμείς στην παιδική δεν έχουμε ανάγκη από παρέα"
--Σωτήηηρη, έλα... φέραμε τούρτα παγωτό
-- Έρχομαιαι.... ( να κρύψω το ημερολόγιο, πωπώ!!:
                           μην έρθει κάποιος κατά 'δω.)