Η αλεπού και ο ξυλοκόπος

                                            θεατρικό   Δρώμενο

                                

             Η  αλεπού και ο ξυλοκόπος
( Ο ξυλοκόπος κόβει ξύλα κι έρχεται λαχανιασμένη η αλεπού)

ΑΛΕΠΟΥ: Γείτονά μου βοήθησέ με
άκουσες τις τουφεκιές
πώς σφυρίζουν στον αέρα.
Είναι κοντά οι κυνηγοί
κι εγώ τρέμω η καψερή.
Εδώ τα δέντρα ειν’ αραιά
θάμνους δε βλέπω πουθενά.
Δεν έχω κάπου να κρυφτώ
ααααχ…. Πώς το’ παθα αυτό;

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Και ‘γω πώς να σε βοηθήσω;
τρέχα από ‘κει, προς το χωριό.

ΑΛΕΠΟΥ: Τι λες; Ο ήλιος έχει βγει
θα με κάνουν τσακωτή
είναι όλοι ξυπνητοί
δεν θα μ’ αφήσουν ζωντανή.
Κάποιοι ευκαιρία ψάχνουν
να με κάνουνε χαλί
κι άλλοι γύρω απ’ το λαιμό τους
θέλουνε γουναρικό
φίνο να ‘ναι και ζεστό.

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Κάτω στις νεροτριβές
ξέχασες; Έχει δύο σπηλιές
τράβα προς τη ρεματιά.

ΑΛΕΠΟΥ:Μπαααα δεν πάω στα χαμηλά.
Τ' ακούς; Έχουν και σκυλιά
κι εγώ το βλέπεις; κοίτα εδώ
το 'να μου πόδι είναι λειψό
δεν θ' αντέξω, πίστεψέ με 
τέτοιο άγριο κυνηγητό.

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Πήγαινε ‘κει. Μες την καλύβα.
Μόνο πρόσεξε καλά
έχω μέσα δύο πουλιά
και τα θέλω ζωντανά.
Μακριά από τα κλουβιά.

ΑΛΕΠΟΥ: Ααααα!  Καλέ μου ξυλοκόπε
έχε μου εμπιστοσύνη
δεν θα πειράξω τα πουλιά
κρυψώνα θέλω, μοναχά.
( φεύγει και κρύβεται στην αποθήκη που έχει κενά ανάμεσα στα ξύλα απ’ όπου και θα βλέπει)

Μουσική
ΚΥΝΗΓΟΣ 1: Καλημέρα ξυλοκόπε
μήπως είδες μια αλεπού;

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Εγώ, δεν είδα τίποτα ( δυνατά)
τετράποδα εδώ γύρω.
Σκουλήκια θες; Μόνο απ' αυτά.
Τα άλλα ζώα και τα πουλιά
φοβούνται από το κοπτικό.( θα το δείξει)
Σίγουρα πήγαν στο βουνό.
( με το ένα χέρι θα δείξει επίμονα την καλύβα, με το άλλο θα δείξει το βουνό)

ΚΥΝΗΓΟΣ 2: Δε μπορεί να μην την είδες.
Πρέπει από  ‘δω να πέρασε.
Τη βλέπαμε από μακριά
να ανεβαίνει στην πλαγιά
από τούτη τη μεριά.

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Έχω τόση πολλή δουλειά
δε σήκωσα κεφάλι
εγώ, δεν είδα τίποτα (δυνατά) (θα δείξει πάλι προς την καλύβα)
μη με καθυστερείτε
άμα ανεβείτε το βουνό ( θα δείξει το βουνό με το άλλο χέρι)
μάλλον θα τη βρείτε.

ΚΥΝΗΓΟΣ 3: Μάλλον; Πρέπει να τη βρούμε.
Καιαιαι…  θα την περιποιηθούμε.
Μας ρήμαξε τρία κοτέτσια.
Δεν έχουμε πουλερικά.
Ξεμείναμε κι από αυγά
τι θα πουλήσουμε στην αγορά;

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Εγώ, δεν είδα αλεπού.( Θα δείξει προς την καλύβα)
Μακάρι να μπορούσα  να σας βοηθήσω
και στο βουνό με τ’ όπλο μου (θα δείξει με το άλλο χέρι το βουνό)
να σας ακολουθήσω.

ΚΥΝΗΓΟΙ μεταξύ τους: Πάει, τη χάσαμε. Ατυχία.

ΚΥΝΗΓΟΣ 1: Εγώ θα πάω κατά το βουνό.

ΚΥΝΗΓΟΣ 2: Εγώ θα γυρίσω στο χωριό.

ΚΥΝΗΓΟΣ 3: Στάσου, έρχομαι μαζί σου.
Άντε γεια, κι άμα τη δεις  ( στον ξυλοκόπο)
κοίτα μη τη λυπηθείς.
(έφυγαν και βγήκε η αλεπού από την καλύβα)
ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ: Εεεε… πού πας;
Δίχως να πεις ευχαριστώ;
Αχάριστη και βιαστική.
Γιααα… να πάω στην καλύβα
τα πουλιά είναι εκεί;
( μπαίνει και βγαίνει αμέσως)

ΑΛΕΠΟΥ: Το είδες. Δεν τα πείραξα.
Εσύ όμως με πρόδωσες.
Άλλα έλεγε το στόμα σου
άλλα έδειχνε το σώμα σου.
Με το ‘να χέρι στην καλύβα
με το άλλο κατά το βουνό
θα σε πήραν για λωλό.
Δεν σε κατάλαβαν  οι κυνηγοί.
Ήμουν πολύ τυχερή.
Την καλύβα σου την έκανες για μένα φυλακή
και έτρεμα κάθε φορά που έδειχνες προς τα 'κει.
Πώς μου ζητάς να σου πω ευχαριστώ;
Λυπάμαι. Λυπάμαι. Κράτησε μόνο αυτό.
( και έφυγε λυπημένη)


Ο μύθος ταιριάζει σε κείνους που τα λόγια τους είναι γλυκά,
γεμάτα καλοσύνη, που δείχνουν ότι νοιάζονται για τους άλλους, αλλά,
αυτά που κάνουν , είναι βλαβερά και κακά.