παιδικά όνειρα

                                              Παιδικά όνειρα

Το βράδυ ονειρεύτηκα
πως ήμουνα ψαράκι
κι 'επαιζα μέσα στο νερό
με ένα βατραχάκι.

Είχα το ίδιο όνομα
με αυτό που έχω τώρα
Στέλλα μου ΄ελεγε ο Στρατής
πρόσεχε, παίρνω φόρα.

Κι εγώ αποτραβιόμουνα
κάτω από πέτρες στο βυθό
αλλά έβρισκα κι ένα κενό
λίγο, για να μπορώ να δω
του φίλου μου κι άλλη βουτιά
που μου 'δινε πολλή χαρά.
Πλατσούριζα μαζί του
έπειτα στα ρηχά
τι ωραία τη λίμνη τάραζε
με τα καμώματά του!
Έβγαζε ήχους το νερό
κι εμείς χορεύαμε κι οι δυο.

Μετά άλλαξε τ' όνειρο
ήμουνα λυπημένη
καμιά βουτιά, καμιά αντάρα στα νερά
ήσυχη λίμνη
λυπητερά αραιά και που, κοά- κοά.
Εφτά ψαράκια όλα κι όλα εμείς
έλειπε ο φίλος μου ο Στρατής.
Οι βάτραχοι που ζούσανε
πολύ καιρό μαζί μας
χοντροί 'ταν ,γερασμένοι
ποτέ δεν έκαναν βουτιές
σα να 'ταν κουρασμένοι.
Και έπειτα στα ξαφνικά
συμβούλιο κανονίσαμε
γιατί όλοι απορήσαμε
και τα εφτά ψαράκια
πώς βατραχίνα γέννησε;

" ίσως απ' τα χαπάκια
αυτά που ρίχνουν στο νερό
οι ερευνητές που έρχονται 'δω"
πετάχτηκε η Αργυρώ.
" κι εμείς πειραματόζωα
δεν είμαστε θαρρώ;"
Όπως και να 'ρθε ο Στρατής
είπα εγώ...
- κι άλλαξε πάλι τ' όνειρο
χαιρόμουνα ξανά,
όλα πιο φωτεινά
δέντρα, ουρανός, εμείς, νερά,-
όπως και να 'ρθε,
έκανε τη ζωή μας
να μοιάζει πανηγύρι.
Νααα... πριν που παίζαμε μαζί
είχα τόση πολλή χαρά
πουουου... είπα να τη μοιραστώ
μέσα σε όνειρο να μπω.
Η Στέλλα, ένα κοριτσάκι
μέσα στον ύπνο της έγινε ψαράκι
και έπαιζε με το Στρατή
το ζωηρό μας βατραχάκι.