Πάλι μπροστά μου αυτή η μορφή.
Όλοι δίπλα του και απο τις δύο μεριές
πόσο είναι διαφορετικοί!
Μια κυρία σουφρώνει τα χείλη τα στενά
κι όλο ανακατεύει πολλά χαρτιά.
Ένας άλλος με κοτσίδα  στα μαλλιά
στενεύει τα μάτια πίσω απ τα γυαλιά
και μας κοιτάζει με απορία
εμένα και το φίλο μου το Θοδωρή
που... μου φαίνεται έχει κατουρηθεί.
Από την άλλη μεριά ένας δικαστής μάλλον βοηθός
ιδρώνει , σκουπίζεται διαρκώς
και... γράφει, γράφει,γράφει συνεχώς.
Εγώ δεν φοβάμαι όπως ο Θοδωρής
γιατί στέκει μπροστά μου
ο ...σούπερ δικαστής.
-Γιαααααα.. πες μου εσύ νεαρέ
γιατί έκλεβες  ρόδια από τον κήπο της κυρίας Μαρόν;
δεν ξέρεις ότι η κλοπή είναι αδίκημα σοβαρόν;
-Αυτά μου είπε κοιτάζοντάς με η κυρία
κι όπως  μιλούσε,της κουνιόταν η... οδοντοστοιχία.
Η κατάσταση  για μένα άρχισε να γίνεται αστεία.
Κρατιόμουν όμως σοβαρός
έτσι μας συμβούλεψε ο δικηγόρος του μπαμπά.
"βλέμματα χαμηλά και λόγια λίγα σε ό,τι σας ρωτήσουν."
Εμείς θα πούμε πως τα ρόδια μέναν πάνω στη ροδιά
και... τα τρώγαν τα πουλιά.
Εγώ της είπα, ακριβώς αυτά.
Η κυρία στραβομουτσούνιασε
κάτι ψιθύρισε στο διπλανό της
και....
αφού μιλήσαν σιγανά
βάζοντας και τα χαρτιά
καλύπτοντας τα στόματά τους να μην είναι ορατά
Χτύπησε ο.... Μr Bean το σφυρί
και  σ' όλη την αίθουσα
νεκρική σιγή.
-Το δικαστήριον....αψουουου
Το δικαστή...αψουουου
ΤΟ δικ...αψουουου..αψουουου
-Φύγανε από μπρος του όλα τα χαρτιά
και... πεταχτήκαν προς τα πέρα τα γυαλιά.
Ο Θοδωρής αναθάρρεψε και γέλασε δυνατά
εγώ , κοίταζα τοοοοοο δικαστή

κρατιόμουν , ν' ακούσω τι θα πει
-Φύγετε,αθώ....αψουουου..αθώοι
μη με κοιτάς έτσι εσύ
γιατί... μπορεί ν' αλλάξω γνώμη
                      στη στιγμή!